Tracking online

Rio Blanco => Mendoza

10/10/2016 Comments (1) Blog

Valparaiso => Rio Blanco

[:de]Freitag, 30-09

Um 8:30 treffen wir beim Zoll in Valparaiso Esteban. Glücklicherweise ist der Streik (Zoll) vorbei und die Formalitäten sind innerhalb von 15 Minuten erledigt.

Jeder will uns davon überzeugen, dass wir mit dem Taxi zum SITRANS-Terminal fahren müssen – wie kann man nur auf die Idee kommen, dort mit dem Bus hinzufahren.

Wir bedanken uns bei Esteban, der extra aus Santiago vorbeikam, verabschieden uns von ihm und nehmen noch unsere letzten 4 Spanischstunden.

Anschliessend nehmen wir den Bus zum SITANS-Terminal, wo unsere Motorräder auf uns warten. Für umgerechnet einen Euro dauert die Fahrt zwar ca. 45 Minuten, wir finden es interessant durch die verschiedenen Wohnviertel ausserhalb von Valparaiso zu fahren.

Am SITRANS-Terminal läuft alles super – mit unseren erlernten Spanischkenntnissen können wir uns ganz gut verständigen. Wir bekommen Helm und Sicherheitsweste und werden zu unseren bereits ausgeladenen Motorräder gebracht. Sensationell – die beiden CCM’s sind wirklich angekommen – keine Kratzer, nichts! Alles ist gut!!!

Wir sind ein wenig sprachlos und wissen gar nicht, was wir jetzt als erstes machen sollen. Naja, wir haben noch recht viel vor und die Motorräder müssen wieder an die Batterie angeschlossen werden. Tom kümmert sich darum, während Lobke sich um das Gepäck kümmert.

All das dauert eine Weile, denn wir sind immer wieder ein wenig überfordert: was brauchen wir am Abend? Wo ist dies, wo ist das? Ups, das haben wir vergessen …

Nach gut einer Stunde wird es ernst: wir haben die Motorräder zum Starten vorbereitet. Tom rollt seine CCM aus der Halle und macht einen ersten Startversuch. WOW – die CCM springt sofort an. Wir sind begeistert!

Als Tom dann auch Lobke’s CCM startet und auch dies klappt, ist die Freude riesengross. Bis, ja bis Lobke verständlicherweise anmerkt, dass sie IHR Bike doch gerne selbst gestartet hätte. Tom stellt fest, dass das Navi nur per Akku funktioniert – wir wollen unbedingt aus Valparaiso weg, daher kümmern wir uns nicht darum, fahren tanken und prüfen den Luftdruck. Dann heisst es: Lobke, bringt uns Richtung Argentinien!!!

Das klappt ganz gut – okay, ein kleines Stück Autobahn ist uns leider nicht erspart geblieben und wir mussten dafür zahlen – nicht so schlimm.

Es ist toll und doch auch komisch, nach 5 Wochen wieder auf den Motorrädern zu sitzen. Wir fahren grob Richtung Los Andes – es wird immer später und dunkler. Campingplätze weit und breit nicht in Sicht. Das ist grundsätzlich kein Problem, doch auch für wildes Camping finden wir keinen geeigneten Platz.

Als wir dann irgendwann wirklich nicht mehr viel sehen, fahren wir von der „Hauptstrasse“ ab und fragen einen Landwirt, ob wir auf seinem Gelände campen können. Es schien, als riefe er noch sein Frau an und fragte, ob dies in Ordnung sei – dann öffnete er ein kleines Tor und wir suchten uns auf dem Grundstück einen geeigneten Platz.

Das Abendessen fiel sozusagen aus – wir genossen einen kleinen Schluck Rum zur Ankunft, dann legten wir uns auch schon in unser Zelt.

Die Nacht war recht frisch – Lobke fror erstaunlicherweise besonders. Wir machten die Schlafsäcke aneinander, sodass wir uns gegenseitig aufwärmen und schlafen konnten.

Am nächsten Morgen werden wir vom Traktor geweckt, der nur wenige Meter neben uns das Feld umpflügte …

Bei strahlendem Sonnenschein verliessen wir dann das Zelt, um uns und unsere Sachen mal ein wenig zu sortieren. Es war dann irgendwann kurz vor 12 Uhr, bis wir uns auf den Weg machten. Ohne Autobahn mit einer ersten kleinen Offroad-Passage Richtung Mendoza (Argentinien). Wir wollen nicht direkt durchfahren – es geht dabei auf gut 3000m hoch und wir wollen dies erst am nächsten Tag angehen.

In Los Andes tanken wir nochmals, Essen zu Mittag (telefonieren kurz mit Tom’s Bruder Markus, dann mit Jaime, der inzwischen auch in Chile eingetroffen ist), werden von Deutschen angesprochen, die sich für unsere Motorräder und Reise interessieren. Dann geht’s weiter mit dem Ziel, einen guten Zeltplatz für die kommende Nacht zu finden.

Dazu verlassen wir Los Andes und es geht am Rio Blanco entlang – ganz gemütlich. Kurz vor einer Polizei-Kontrolle finden wir eine Unterkunftsmöglichkeit. Da alles eingezäunt ist, fragen wir nach, ob wir unserer Zelt für eine Nacht aufbauen können – wie schon am Abend zuvor, ist dies kein Problem (auf 1600m – hoffentlich wird die Nacht nicht so kalt). Man ist sehr freundlich, hilfsbereit und interessiert.

Wir bauen unser Zelt neben unseren neuen Nachbar auf: direkt an einem kleinen Teich, neben Alpaka’s, Gänsen, Hühnern und 2 Pferden. Und sind zufrieden.

Der 2. Fahrtag ist vorrüber, wir sind inzwischen gut 150 km gefahren und stellen fest: ja, wir sind jetzt wirklich in Südamerika unterwegs!

Morgen geht es dann hoch hinaus – auf gut 3000m mit dem Ziel, am Abend in der Nähe von Mendoza einen schönen Platz gefunden zu haben und ein Gläschen Rotwein zu geniessen!

[:nl]Vrijdag 30-09

Om 8:30 treffen we Esteban bij het douanekantoor in Valparaiso. Gelukkig is de staking voorbij en de formaliteiten zijn binnen 15 minuten afgehandeld. Iedereen wil ons ervan overtuigen met een taxi naar de SITRANS-terminal te rijden – hoe kun je op het idee komen daar met de bus heen te gaan?

We bedanken Esteban die speciaal uit Santiago kwam, nehmen afscheid en volgen nog de laatste 4 uur Spaanse les.

Direkt daarna nemen we de de bus naar de SITRANS-terminal waar onze motoren op ons wachten. Voor omgerekend een euro duurt de rit ongeveer 45 minuten; we vinden het interessant om door de verschillende buitenwijken van Valparaiso te rijden.

 

Aan de SITRANS-terminal verloopt alles super we kunnen ons goed verstaanbaar maken met het Spaans dat we geleerd hebben. We krijgen een helm en veiligheidsvest en worden naar onze motoren gebracht, die al uit de container geladen zijn. Sensationeel – beide CCM’s zijn werkelijk aangekomen – geen krassen, niks! Alles is goed!!!

 

We zijn een beetje sprakeloos en weten niet goed wat we als eerste zullen doen.  We hebben nog veel voor en de motoraccu’s moeten nog terug aangesloten worden. Tom zorgt daarvoor, terwijl Lobke de bagage onder handen neemt. Dat alles duurt een tijdje en de vraag ‚wat hebben we vanavond nodig?‘ overvalt ons. Waar is dit, waar is dat? Oeps, dat hebben we vergeten…

 

Na pakweg een uur begint het serieuze werk: de motoren staan klaar om te starten. Tom rolt zijn CCM uit de hal en probeert het maar eens – WOW, zijn motor springt in een keer aan. Perfect!

 

Als Tom dan ook Lobke’s CCM probleemloos start zijn we superblij. Totdat Lobke begrijpelijk aangeeft, dat ze HAAR motor toch graag zelf had willen starten.

 

Tom ziet dat zijn navigatie alleen op de accu werkt – omdat we  erg graag uit Valparaiso weg willen laten we het voorlopig zoals het is, rijden naar het eerste tankstation om te tanken en de luchtdruk te controleren. En dan leidt Lobke ons richting Argentinie!

 

Dat gaat prima – op het stuk onvermeidbare snelweg na, waarvoor we ook nog moesten betalen – niet zo erg.

 

Het is tof en toch ook raar na 5 weken weer op de motor te zitten. We rijden grofweg richting Los Andes – het wordt steeds later en donkerder. In de verre omtrek is geen camping te vinden. Dat is in principe geen probeem, maar ook voor wildkamperen vinden we geen plek.

 

Als we dan toch echt niet veel meer zien, rijden van de hoofdstraat af en vragen we een boer of we op zijn grondstuk mogen overnachten. Hij bleek nog snel zijn vrouw te bellen om te vragen of dat in orde is – alvorens het kettingslot van het hek te openen en we ons een plekje uitzoeken konden.

 

Het avondeten viel zogezegd uit – we genoten van een klein slokje rum op de aankomst en we zijn de tent ingekropen. De nacht was echt fris- Lobke had het opmerkelijkerwijze koud. We hebben de slaapzakken aan elkaar geritst om van elkaars lichaamswarmte te profiteren. De volgende ochtend wekt ons de  traktor die op slechts enkele meters afstand het veld omploegde.

 

Bij stralende zon kropen we de tent uit om onze spullen een beetje uit te zoeken. Het ging al snel richting 12 uur voordat we op pad gingen. Zonder snelweg en met een kleine eerste off-road passage richting Mendoza (Argentinie). We wilden niet direkt doorrijden – de oversteek op goed 3000 meter hoogte wilden we liever de volgende dag aangaan.

 

In Los Andes tanken we nog een keer en bellen kort met Tom’s broer Markus en met Jaime, die inmiddels ook in Chilie is aangekomen. Tijdens onze lunch worden we door een Duits stel aangesproken dat interesse heeft in onze motoren. Na een kort praatje gaan we verder met als doel een goede plek te vinden waar we onze tent voor de nacht op kunnen slaan.

 

We laten Los Andes achter ons en rijden langs de Rio Blanco – alles rustig aan. Kort voor een controlepost zien we een mooi stukje weiland. Omdat alles afgezet is, vragen we of we er in ons tentje mogen overnachten – zoals de vorige nacht is het ook nu geen probleem (op 1600 meter wordt het hopelijk niet zo koud). De mensen zijn erg vriendelijk, hulpvaardig en geinteresseerd.

 

We begroeten onze buren en bouwen onze tent op: direkt aan een kleine vijver met ganzen, alpaka’s, kippen en 2 paarden. We zijn tevreden.

met goed 150 kilometer achter de rug zit de 2e dag rijden erop en bedenken ons dat we nu werkelijk in Zuid-Amerika op pad zijn!

 

Morgen gaan we de hoogte in – naar ruim 3000 meter met als doel ’s avonds in de buurt van Mendoza een mooi plekje te vinden en van een glaasje rode wijn te genieten!

 [:]

One Response to Valparaiso => Rio Blanco

  1. muva sagt:

    schöner kann eine reise doch gar nicht beginnen

Schreibe einen Kommentar

4/1qjTLmJT9lh863YkQUrKu_csxNanbxnQz3_QosZJQLA
%d Bloggern gefällt das: