Dort angekommen, sind wir schon recht müde, wollen uns einen Schlafplatz am Fluss suchen. wir fahren dieses ab, werden jedoch auf den öffentlichen, verfallenen Campingplatz aus Sicherheitsgründen verwiesen.
Der öffentliche Campingplatz hat seine guten Zeiten auch schon lange hinter sich. Wir halten an und fragen Einheimische, ob der Camping hier überhaupt geduldet wird. Man ist sich anfangs nicht so sicher, Sicherheitsbedenken habe man nicht – jedoch sollen wir das Wasser meiden. Kontaminiert! Okay.
Wir wollen gerade unser Gepäck abladen, da kommen Ramiro und Paola doch nochmal auf uns zu und schlagen uns vor, bei ihnen im Garten zu campen: das ist den beiden dann viel angenehmer (uns auch) und sicherer.
Wir können mit den Motorräder in den „Wintergarten“ fahren, unsere Sachen ablegen und es gibt erst mal etwas kühles zu trinken. Im Hintergrund organisieren die beiden, dass wir am Abend noch ein gemeinsames Asado mit seinem Bruder und seiner Mutter haben werden. Es wird also wieder spät gegessen. Lecker gegessen!!!
Paola bietet uns sogar noch an, eine Waschmaschine für unsere Sachen anzustellen – wir nehmen es dankend an, hoffen jedoch, dass wir nicht zu sehr „gerochen“ haben!!!
Der Abend ist toll – wir sprechen viel spanisch – zumindest versuchen wir es und übernachten bei Martha, Ramiros Mutter.[:nl]De weg van VGB voert ons zuidelijk langs Embalse, dan weer verder in noordoostelijke richting (saai). Ons grove doel heet Laguna Mar Chiquita – onderweg daarnaartoe wollen we Cordoba omzeilen en besluiten een kleine omweg via Rio Primero te maken.
Eenmaal daar aangekomen zijn we redelijk moe en zoeken een slaapplek aan de rivier. We rijden langs de oever, maar worden gewaarschuwd dat de openbare, vervallen, kampeerplek niet zo veilig is.
De openbare kampeerplaats heeft zijn beste tijd gehad. We houden aan en vragen lokale mensen of kamperen hier überhaupt toegestaan is. We krijgen niet echt een duidelijk antwoord, behalve dat we beter niet in het water zouden zwemmen omdat het vervuild is (waarschijnlijk van de stroomopwaarts gelegen fabriek). Okay, dat wordt vanavond ongewassen het bed in.
We willen net onze bagage afladen, als een stel op ons toe komt, zich voorstelt als Ramiro en Paola (Tom had daarvoor met hen gesproken) en ons voorstelt bij hen in de tuin te overnachten: zij hebben daar vanwege de veiligheid een beter gevoel bij (en wij ook).
Onze motoren kunnen we in de „wintertuin“ rijden, waar we bij het afladen als eerste wat kouds te drinken aangeboden krijgen. Ondertussen wordt achter de schermen een gezamenlijk ‚asado‘ eten met Ramiro’s broer, schoonzus neefjes en moeder. Dus eten we weer laat, maar vooral lekker!!!
Paola biedt ons zelfs nog aan om een wasmachine met onze (inmiddels stinkende) kleren te draaien – dat nemen we dankbaar en hopen dat morgen alles droog is!!!
Het is een gezellige avond – we spreken veel Spaans – tenminste proberen we het – en overnachten bij Martha, Ramiros moeder.[:]